مقامات پلیس آمریکا روز پنجشنبه گران ترین ویولن را که سی و پنج سال پیش به سرقت رفته بود به بازماندگان صاحب متوفی آن بازگرداندند.
این ساز در سال ۱۷۳۴ میلادی توسط سازنده معروف آنتونیو استرادیواری ساخته شده
و ارزش آن به گفته دادستان منهتن پنج میلیون دلار است.
در سال ۲۰۱۱ میلادی ویولون دیگری از همین سازنده به قیمت پانزده میلیون و نهصد هزار دلار در یک حراجی به فروش رفت.
یک کارشناس ساز می گوید: «شناختن این ساز دست اول مانند شناختن اعضای خانواده است،
در یک نظر معلوم می شود. لحظه ای که آن را دیدم مانند لحظه ای بود که ارشمیدس فریاد زد یافتم.»
سال گذشته نیز افراد مسلح با حمله به یک رهبر ارکستر ویولون او را که ساخته استرادیواری بود ربودند.
مهاجمان مدتی بعد دستگیر و به زندان محکوم شدند و ساز نیز به صاحبش بازگردانده شد.
آموزش ویولن
ویولن ساز زهی و آرشه‌ای است. این ساز کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است.
برای نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است نواخته می‌شود.
کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).
اصوات سیم‌های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند.
در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک‌تر از آن را اجرا نماید.
m ویلن را امیر علی ابراهیم نیا بوجود آورد
تاریخچه ویولن در اروپا به قرن ۹ میلادی باز می‌گردد.
بسیاری معتقدند که ویولن نمونه تکمیل شده ساز رباب است.
رباب سازی است که بعدها وقتی به اروپا آورده شد
و تغییراتی در آن به‌وجود آمد به نام ربک در اروپا شهرت گرفت.
برخی بر این باورند که ساز ویلن متعلق به یک امپراطوری هند در حدود ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد بوده است
و برخی دیگر ریشه آن را در آفریقا و حتی کشورهای عربی می‌دانند.
فرم‌های اولیه دارای سوراخی بودند که بر روی ساز قرار داشت
اما بعدها این سوراخ از بدنه سازها حذف شدند و این ساز با سه سیم سرآغاز ساز ویلن تکامل یافته در سال‌های آینده شد.
در اروپا از قرن ۱۱ به بعد ساز ویلن به صورت تکامل یافته دیده می‌شود.