در مقاله قبل در مورد موسیقی ایران باستان تا مادها خواندیم که
دانستن تاریخچه موسیقی ایران باستان برای هر ایرانی لازم است.
خصوصا اگر در زمینه موسیقی فعالیت میکنید یا هنرجوی آموزشگاه موسیقی نارمک هستید.
در این مقاله به شما خواهیم گفت که موسیقی در ایران به چه دوره هاییی تقسیم میشود.
شکل گیری آن به چه زمانی باز میگردد و چه اتفاقاتی را پشت سر گگذاشته است.
موسیقی ایران از لحاظ تاریخی به دو دوره باستان و اسلامی قابل تقسیم‌بندی است.
این مقاله را به تاریخ موسیقی ایران دوره هخامنشیان اختصاص داده ایم.

از هردوت نقل است که در دوران امپراتوری هخامنشی که به «امپراطوری پارسی» نیز معروف است،
موسیقی نقش مهمی بخصوص در محاکم دادگاهی داشته‌است.

او می‌گوید که وجود موسیقی برای مراسم مذهبی پرستش خداوند، بسیار ضروری بوده‌است.
بعدها یعنی پس از ابلاغ دین پیامبر زرتشت، میترا، شخصی که به عنوان داواً یک خدای دروغین یا شیطان و همچنین بتان دیگر بیشتر و بیشتر مقبول واقع شدند.
اصطلاح «خنیای باستانی ایرانی» یک اصطلاح مربوط به عصر پس از هخامنشیان می‌باشد.

ویژگی های موسیقی ایران دوره هخامنشیان

در کنار نغمات گات‌ها نوع دیگری از موسیقی با نام موسیقی رزمی و همچنیم موسیقی بزمی در این دوره ساخته شد.
طبل‌های این دوره جنگجویان را با انگیزه به میدان‌های نبرد راهی می‌کردند
و تنبورها و نی‌ها از انها در جشن پیروزی به گرمی استقبال می‌کردند.

مقاله کامل موسیقی ایران باستان تا مادها را هم مطالعه کنید.

یکی از خط و زبان‌های هفتگانه آن دوران که عامه مردم آن را بلد بوده‌اند،
احتمالاً موسیقی بوده و آوازهایی از قبیل سوگ سیاوش را با آن خط و زبان می‌خواندند.
اما از این دوران اطلاعات دقیقی در دست نیست.
البته سرودهای مذهبی گات‌ها بهگون‌های موزون بهصورت آواز خوانده می‌شده
ولی در مذهب قدیم ایرانی، موسیقی دارای اهمیت چندانی نبوده‌است.
ولی موسیقی غیرمذهبی به صورت رقص و آواز رایج بوده‌است.