

وقتی اول دفعه انسان به اطراف خود توجه کرد، در آنجا نوعی موسیقی در خفا احساس کرد.
پس از آن هر زمان میخواست که بجهد و فریاد کند و به نحوی آنچه را که حس میکرد اظهار نماید،
موسیقی را در وجود خود احساس میکرد، پیش از آنکه بتواند با زبان، احساسات خود را تشریح نماید.
بالاخره انسان یاد گرفت که آواز بخواند، و این نخستین موسیقی مصنوع انسان بوده است.
نخستین چیزی را که انسان میخواسته است با آواز بیان کند چه بوده است؟
یقینا احساس خوشحالی ای که هنوز هم هنرجویان کلاس آموزش خوانندگی آن را حس میکنند.
خوشحالی عشق، اولین آوازی که تا آن زمان خوانده شده بود.
بعبارت دیگر، وقتی انسان با مرگ که بسیار برایش ترس آور بود رو به رو میشد، آن را هم با نوع دیگری از آواز بیان مینمود، و این آواز نوعی نوحه سرایی بود.
بنابر این آوازها عشقی و نوحه سرایی نخستین موسیقی ای بودند که انسان تا آن زمان ساخته بوده است.
نوع دیگر موسیقی با به وجود آمدن رقص ظاهر شد.
انسان در حال رقص احتیاج به چیزی داشت که با او همراهی نماید.
بنابر این دستهای خود را به هم میزد، انگشتان خود را به صدا در می آورد، یا اینکه پای خود را به زمین میکوبید یا طبلی را به صدا در می اورد!
بررسی پیدایش موسیقی در آموزشگاه موسیقی شرق تهران
طبل شاید قدیمی ترین آلت موسیقی باشد که بشر برای ایجاد صدا اختراع کرده است.
بقدری قدیمی است که دنبال کردن و رسیدن به آغاز پیدایش آن میسر نیست، ولی در بین مردم باستان همه جا دیده شده است.
اولین آلت موسیقی بادی که به وسیله بشر اختراع شد سوت و نی بوده است.
سوت را از استخوان، چوب و سفال درست میکرده اند و از آنها فلوت پدید آمد، فلوت بقدری قدیمی است که مصریها در ۶۰۰۰ سال قبل آنرا به کار میبردند!
آلت موسیقی زه دار ظاهرا بلافاصه پس از آن پیدا شده است.
شواهدی در دست نیست که انسان نئاندرتال با موسیقی آشنا بودهاست؛
ولی تاریخ دانان پیدایش طبل و نی را از اندوگونسها میدانند.
اندوگونسها در مناطق سرد و گرم و نیزار زندگی میکردند.
معمولاً در مناطق گرم عده از درختان میان تهی میروید.
زمانیکه باد از بالای نیها میگذشت آوازهای خوشآیند بشر را متوجه نی مینماید.
بشر برای اولین بار از نی آلت موسیقی میسازد.
پرندگانی به نام دارکوب زمانی که توسط منقار خود در درختان میکوبیدند از آن درختان آواهای خوش آیند بدست میآمد.
سپس بشر فرا گرفت که با ضربه زدن چوب کوچک بالای چوب بزرگتر بخصوص درختان که میانشان خالی باشد، صداهای خوشآیند به دست میآید.
در مراحل اول بشر طبل را به مثابه زنگ خطر در مواقع اضطراری و شکار استفاده مینمود.
بعداً برای اینکه دیگران بدانند در چه خطر یا حالتی هستند انواع نواختن طبلها را اختراع نمودند.
در شبهای تاریک نی دف رقص آواز خوانی و پایکوبی مینمودند تا شب را با بیداری سپری نمایند.
بدینترتیب با نواختن نی وطبل در شبها تجاربشان بیشتر گردید.
در انتهااین موسیقی در مدت ۵۰ الی ۷۰ هزار سال به موسیقی امروزی تبدیل گردید.