لئونارد کوهن(Leonard Cohen) بیست و یکم سپتامبر سال ۱۹۳۴ در مونترال کانادا در متولد شد
پدرش که تاجر پوشاک بود، در نه سالگی لئونارد درگذشت. کوئن اولین کتاب شعرش را در سال ۱۹۵۶ در مونترال کانادا منتشر کرد، اولین رمان او نیز در سال ۱۹۶۳ به کتاب فروشی‌ها آمد.
او در رشته زبان انگلیسی از دانشگاه مک‌گیل دانش‌آموخته شد و در سال ۱۹۵۵ به خاطر نوشته‌های خلاقانه‌اش جایزه ادبی Mc. Naughton را از آن خود کرد.
بیست و پنج ساله بود. در لندن در اتاق‌های سرد می‌نشست و شعرهای غمگین می‌سرود.
با سیصد دلار کمک بلاعوض سازمان هنری کانادا گذران زندگی می‌کرد. سال 1960 بود.
مدت‌ها پیش از آنکه مقابل 60 هزار نفر درجشنواره‌ی در «ایسل آف وایت» برنامه اجرا کند.
در آن روزها یک یهودی رادیکال، شهرستانی خارج‌نشین و پناهنده‌ای از صحنه ادبیات مونترال بود.
کوهن که خانواده‌اش صاحب نام و بافرهنگ بودند، نگاه طعنه‌آمیزی به خود داشت.
آموزشگاه موسیقی
او تا ۳۳ سالگی به صحنه موسیقی نیامده بود و اولین اجراهایش را در این سنین شروع کرد و به سرعت به عنوان یکی از ستاره‌های راک اندرول خود را به جامعه موسیقی کانادا و آمریکا شناساند.
نخستین آلبوم های او در سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۱ به بازار آمد و به نوعی از جمله قویترین آثار او به شمار می رفتند. موسیقی ملایم و فضای یاس‌آلود و عاشقانه از ویژگی‌های آثار کوهن به شمار می‌رود.
از جمله معروفترین کارهای او ترانه هاله لویاست که به نوعی شهرتی جهانی برای او به ارمغان آورد.
سه روز پس از مرگ‌اش و تدفین بی‌سروصدای لئونارد کوهن در مجاورت پدر و مادر در شهر مونترال خبر فوت او را منتشر کردند. چند ماهی از انتشار آخرین آلبوم‌اش «این را تاریک‌تر می‌خواهی» نگذشته بود که غزل خداحافظی راخواند، درست مانند دیوید بووی.